Η The Hippo and the donkey είναι η ιστορία ενός κοριτσιού με μια μεγάλη ανάγκη για δημιουργικότητα.
Όλα ξεκίνησαν απο τότε που ήταν μικρή και έπαιζε με τις φίλες της με κούκλες. Ωστόσο δεν της άρεσαν καθόλου οι κούκλες! Αντίθετα προτιμούσε να φτιάχνει ρούχα για τις κούκλες απο ρετάλια που έβρισκε στο εργαστήριο της μαμάς της και έπιπλά όπως τραπέζια και κρεβάτια με τα εργαλεία του μπαμπά της.
Το κορίτσι μεγάλωσε και σπούδασε νηπιαγωγός, έπαιζε με τα παιδιά στο πάτωμα. Έγινε ξανά παιδί, γελούσε με την ψυχή της και αγαπούσε με όλη την καρδιά της.
Αλλά η αγάπη της για δημιουργία δεν σταμάτησε εκεί, τα απογεύματα ήταν πάλι στο εργαστήριο της μαμάς της. Της μάθαινε πώς είναι να αγαπάς αυτό που φτιάχνεις και πως μια ιδέα μπορεί να γίνει κάτι υπέροχο.
Έφτιαξαν μαζί ένα σωρό πράγματα απο ένα σωρό υλικά.
Το κορίτσι μεγάλωσε και απέκτησε δύο γλυκά παιδάκια. Την Αλκυόνη που την φώναζε φουντούκι, και τον Θεοφάνη, που αρχικά τον φώναζε μικρό μαμούθ, αλλά έχει αρχίσει να ζητάει να τον φωνάζουν ταυρολιοντάρι και πάνθηρα και μαϊμουδάκι και γενικώς, είναι 5 χρονών και δεν έχει αποφασίσει τι του αρέσει καλύτερα !
Το κορίτσι, ζωγράφισε έναν πίνακα για την Αλκυόνη
αυτόν
και έναν πίνακα για τον Θεοφάνη
αυτόν
Σε αυτό το σημείο θέλουμε να εξηγήσουμε γιατί διάλεξε αυτό το σχέδιο. Το επέλεξε γιατί πίστευε οτι το αγοράκι θα ήταν πολύ ξεχωριστό και ο γάιδαρος είναι είδος προς εξαφάνιση!
Το κορίτσι είχε γίνει γυναίκα και μαμά, όμως δεν ξέχασε ποτέ την ανάγκη της να δημιουργεί. Έφτιαξε απο την αρχή το εργαστήριο της μαμάς της, έβαλε μέσα όνειρα, ελπίδα και πολύ πολύ δημιουργικότητα.
Τώρα ήξερε τι ήθελε να κάνει …. ήθελε να δημιουργεί προϊόντα για παιδιά. Αυτά που δυσκολεύτηκε να βρει ή δεν την ικανοποιούσαν, όταν τα παιδιά της ήταν μικρά όπως ο υπνόσακος ή αυτά που τις ζητούν κατά καιρούς να φτιάξει τα παιδιά της όπως το καλαθάκι για το ποδήλατο. Ή τέλος πάντων ότι κάνει την καρδιά της να χτυπάει δυνατά και το μυαλό της να μην σταματάει να το σκέφτεται.
Αυτός είναι ο τρόπος της να μοιραστεί την δημιουργικότητά και την αγάπη της για τα παιδιά με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους
